-
1 devincio
dē-vincio, vīnxī, vīnctum, īre1)а) связывать ( aliquid fasciis C)d. se vino Pl — сильно напитьсяб) привязывать ( aliquem ad aliquid Pl); перевязывать, увенчивать ( tempora lauro Tib)d. se affinitate cum aliquo C — породниться с кем-л.3) привязывать к себе, пленять ( aliquem variis artibus T)assuetudine alicujus devinctus T — крепко привязанный к (преданный) кому-л.d. sibi aliquem benevolentiā C — привязывать кого-л. к себе ласкойsummo beneficio (me) in perpetuum tibi devinxeris C — (этой) великой услугой ты обяжешь меня вечной благодарностью тебеd. aliquem jure jurando C — обязать кого-л. клятвойd. verba comprehensione или unā complexione C — связывать слова в периоды4) подчинять, покорять ( omnes omnium gentium partes C)d. urbem praesidiis C — держать город в повиновении с помощью вооруженных сил -
2 redimio
rĕdĭmĭo, ĭi, ītum, 4 ( imperf. redimibat, Verg. A. 10, 538; Aus. Epigr. 94), v. a. [etym. dub.], to bind round, wreathe round, encircle, gird, crown, etc. (mostly poet.; syn.: cingo, circumdo).(α).In the verb finit.:(β).caput atque umeros plexis redimire coronis,
Lucr. 5, 1399:cui tempora vittā,
Verg. A. 10, 538:mitrā capillos,
Ov. H. 9, 63:crinem corymbis,
Stat. S. 1, 5, 16:chelyn,
id. ib. 4, 8, 38:frontem coronā,
Mart. 8, 70, 5 al.:sertis redimiri jubebis et rosā?
Cic. Tusc. 3, 18, 43:lauro tabellas,
Ov. Am. 1, 11, 25; cf.:fastigium aedis tintinnabulis,
Suet. Aug. 91: hortum floribus, Col. poët. 10, 286. — Poet.:nec sic innumeros arcu mutante colores Incipiens redimitur hiems,
is girt round, environed, Claud. Rapt. Pros. 2, 99.—In part. perf.:sertis redimiti,
Cic. Cat. 2, 5, 10; cf.:redimitus coronis,
id. Rep. 4, 5, 10:anguineo redimita capillo Frons,
Cat. 64, 193:frons corymbis,
Tib. 1, 7, 45:frons regium in morem,
Flor. 3, 19, 10; Cic. Rep. 6, 20, 21; cf.:domus floridis corollis,
Cat. 63, 66:navigia variarum coronarum genere,
Suet. Vit. 10; Plin. 37, 6, 23, § 87; v. Sillig ad h. l.: loca silvis, girt round, surrounded, Cat. 63, 3; cf.:Naxos Aegaeo ponto,
Sen. Oedip. 487.— Absol.:missile,
the wreathed thyrsus, Stat. Achill. 1, 612:cervix,
Claud. Rapt. Pros. 3, 246.— In a poet. construction:redimitus tempora lauro, quercu, mitrā, etc.,
Tib. 3, 4, 23; Verg. G. 1, 349; Ov. M. 14, 654; 9, 3; id. F. 3, 269; 669; 4, 661; cf.:caput harundine redimitus,
Vell. 2, 83, 2 al. -
3 devincio
dē-vincĭo, nxi, nctum, 4 ( perf. sync. devinxti, Plaut. As. 5, 1, 21), v. a., to bind fast, tie up (class.; esp. freq. in trop. signif.).I.Lit.:II.servum,
Plaut. Men. 5, 2, 92; cf.leonem,
Plin. 8, 16, 21, § 54:Dircam ad taurum,
Plaut. Ps. 1, 2, 65:aliquem fasciis,
Cic. Brut. 60, 217; cf.:opercula plumbo,
Liv. 40, 29.—In Greek constr.:devinctus tempora lauro,
encircled, crowned, Tib. 2, 5, 5 et saep.—Trop., to bind together, to unite closely; to engage, to oblige, lay under obligation:totam Italiam omnibus vinclis devinctam et constrictam teneretis,
Cic. Agr. 1, 5, 16:illud vinculum, quod primum homines inter se rei publicae societate devinxit,
id. Rep. 1, 26; cf.:eloquentia nos juris, legum, urbium societate devinxit,
id. N. D. 2, 59, 148:nec acervatim multa frequentans una complexione devinciet,
id. Or. 25, 85; cf. id. Brut. 37, 140; Quint. 7 prooem. §1: istoc me facto tibi devinxti,
Plaut. As. 5, 1, 21;so of laying under an obligation by kindness, beneficence, etc.: ambo nobis sint obnoxii, nostri devincti beneficio,
id. ib. 2, 2, 19; Ter. Heaut. 2, 4, 14; Cic. Verr. 2, 5, 31; id. Fam. 13, 7 fin.; Caes. B. C. 1, 29, 3 et saep.; cf.:suos praemiis, adversarios clementiae specie,
Cic. Phil. 2, 45 fin.:homines benevolentia et caritate,
id. Off. 1, 17, 54:virum sibi praestanti in eum liberalitate,
id. Fam. 1, 7, 3:animos centurionum pignore,
Caes. B. C. 1, 39 fin. et saep.:aliquem omni cautione, foedere, exsecratione,
Cic. Sest. 7, 15:se cum aliquo affinitate,
id. Brut. 26, 98; cf. Ter. And. 3, 3, 29:ubi animus semel se cupiditate devinxit mala,
id. Heaut. 1, 2, 34; cf.:animum misericordia,
id. Hec. 1, 2, 93: devinctus Domitiae nuptiis, Suet. Dom. 22:se vino,
Plaut. Ps. 1, 2, 85; cf.:animum ebrietate,
Sen. Ep. 83 med.:membra sopore,
Lucr. 4, 453; cf. ib. 1027.—Hence, dē-vinctus, a, um, P. a., devoted, greatly attached to (very rare):quibus (studiis) uterque nostrum devinctus est,
Cic. Fam. 3, 13, 2:studiis a pueritia dediti ac devincti,
id. ib. 15, 4, 16:uxori devinctus,
Tac. A. 11, 28:devinctior alicui,
Hor. S. 1, 5, 42. -
4 velo
vēlo, āvi, ātum, 1, v. a. [velum], to cover, cover up, wrap up, wrap, envelop, veil, etc. (class.; syn.: contego, induo).I.Lit.:B.capite velato,
Cic. N. D. 2, 3, 10; Quint. 2, 13, 13; 6, 1, 48:caput velatum filo,
Liv. 1, 32, 6; cf.:capita ante aras Phrygio amictu,
Verg. A. 3, 545:varices,
Quint. 11, 3, 143:partes tegendas,
Ov. M. 13, 479:velanda corporis,
Plin. Ep. 6, 24, 3: antennas, covered with or supporting the sails, Verg. A. 3, 549.—Of clothing:velatus togā,
enveloped, clothed, Liv. 3, 26, 10:purpurea veste,
Ov. M. 2, 23:tunicā,
id. F. 3, 645:stolā,
Hor. S. 1, 2, 71; Tib. 1, 5, 25 (3, 4, 55):amiculis,
Curt. 3, 3, 10:umeros chlamyde,
Spart. Sev. 19.—Of other objects:maternā tempora myrto,
Verg. A. 5, 72:tempora purpureis tiaris,
to wrap round, bind round, Ov. M. 11, 181:tempora vittis,
id. P. 3, 2, 75:coronā,
id. ib. 4, 14, 55; cf.in a Greek construction: Amphicus albenti velatus tempora vittā,
id. M. 5, 110:cornua lauro,
id. ib. 15, 592:frondibus hastam,
id. ib. 3, 667:serta molas,
id. F. 6, 312:Palatia sertis,
id. Tr. 4, 2, 3:delubra deūm fronde,
Verg. A. 2, 249: velatis manibus orant, ignoscamus peccatum suum, i. e. holding the velamenta (v. h. v. I. C.), Plaut. Am. 1, 1, 101; cf.:velati ramis oleae,
Verg. A. 11, 101. —Milit. t. t.; P. a. as subst.: vēlāti, ōrum, m., soldiers who wore only a cloak; only in the phrase accensi velati, a kind of supernumerary troops who followed the army to fill the places of any who might fall, Cic. Rep. 2, 22, 40; and in late Lat. inscrr. freq. sing.:II.ACCENSVS VELATVS, one such soldier,
Inscr. Orell. 111; 1368; 2153; 2182; v. accenseo, P. a. B.—Trop., to hide, conceal (post-Aug.; several times in Tac.;otherwise rare): odium fallacibus blanditiis,
Tac. A. 14, 56:externa falsis armis,
id. H. 4, 32; cf. id. A. 12, 61:primas adulescentis cupidines,
id. ib. 13, 13:culpam invidiā,
id. ib. 6, 29: scelere velandum est scelus, Sen. Hippol. 721:nihil (with omittere),
Plin. Pan. 56, 1.—Hence, * vēlātō, adv., through a veil, darkly, obscurely:deum discere,
Tert. adv. Marc. 4, 29. -
5 cingo
cingo, xi, nctum, 3, v. a. [cf. Gr kullos, kurtos;I.Lat. curvus, and clingo,
Curt. Griech. Etym. p. 545 sq. ], to go round in a circle, to surround, encompass, environ, gird, wreathe, crown, etc. (class. in prose and poetry).PropA.In gen.:B.quid autem interius mente? Cingatur igitur corpore externo,
i. e. it must be enclosed in a body, Cic. N. D 1, 11, 27:non enim coronà consessus vester cinctus est, ut solebat,
id. Mil. 1, 1; cf.:judicium insolitā trepidum cinxere coronă,
Luc. 1, 321;tris (navīs) Eurus... Inhdit vadis atque aggere cingit harenae,
Verg. A 1, 112: cincta serpentibus Hydra, id. ib 7, 658: pennae ritu coepere volucrum Cingere utrumque latus, to cover, Ov M. 6, 718, apio fasces et secto cingere porro, Col. 10, 371.—Esp.1.To surround the body with a girdle, to gird on (the sword), to gird; esp. freq in pass. with abl., to be girded, encircled with something. iam quasi zonā, liene cinctus ambulo, Plaut Curc. 2, 1, 5; Curt. 3, 3, 19; cf.:2. a.cui lati clavi jus erit, ita cingatur, ut, etc.,
Quint. 11, 3, 138:ut cingeretur fluxiore cincturā,
Suet. Caes. 45:Hispano cingitur gladio,
Liv. 7, 10, 5; 38, 21, 13; Suet. Calig 49:ferro,
id. Aug. 35: ense, Ov F. 2, 13: cingor fulgentibus armis, Verg A. 2, 749; 11, 188, 11, 536; his cingi telis, id ib. 2, 520: ense latus cingit, Ov F. 2, 784; cf. Stat. Th. 4, 41:cinctas resolvite vestes, Ov M. 1, 382. filios balteis,
Vulg. Lev 8, 13.— Poet., in pass with acc. (cf. accingor, II., and Zumpt, Gr §458): inutile ferrum Cingitur,
Verg. A. 2, 511: cinctaeque ad pectora vestes Bracchia docta movent, Ov M. 6, 59.—Without case: Syrinx, Ov M. 1, 695;puer alte cinctus,
Hor. S. 2, 8, 10.—Hence, in late Lat. cinctus = armis instructus, armatus, armed, equipped, enrolled:cinctus in aliā militiā,
Dig. 39, 1, 38; cf. ib. 39, 1, 25.—As a girding up of the Roman dress was necessary in pursuits requiring physical action, hence, cingor (cf accingor), to make one ' s self ready for any thing, to prepare:cingitur, certe expedit se,
Plaut. Am. 1, 1, 152;cingitur ipse furens certatim in proelia Turnus,
Verg. A. 11, 486; cf.supra,
Quint. 11, 3, 138; Hor S. 2, 8, 10; Ov. M. 6, 59.—Of the head:b.muralique caput summum cinxere coronā,
Lucr. 2, 607; cf.Ov A. A. 3, 392 tempora floribus,
Hor. C. 3, 25, 20;Verg A. 5, 71: spicis,
Tib. 2, 1, 4 et saep.:comam lauro,
Hor. C. 3, 30, 16; cf.:Graias barbara vitta comas,
Ov. Tr. 4, 4, 78; Verg. A. 12, 163: de tenero cingite flore caput, Ov F 3, 254.— Poet.:Atlantis, cinctum assidue cui nubibus atris Piniferum caput et vento pulsatur et imbri,
Verg. A. 4, 248; 7, 658; Prop. 4 (5), 1, 61.—To encircle other parts of the body:3.cujus lacertos anuli mei cingant,
Mart. 11, 100, 2.—Of places, to surround, encircle, invest, enclose (the prevailing signif. in prose, esp. in the histt.; syn.: circumdo, claudo): (Tellus) oras maris undique cingens, Lucr. 6, 633; Cat. 64, 185; 64, 286:4.flumen Dubis paene totum oppidum cingit,
Caes. B. G. 1, 38 provincia mari cincta, Cic. Fl. 12, 27:urbe portus ipse cingitur et continetur,
id. Verr. 2, 5, 37, § 96 Zumpt:quod moenibus cingebatur,
Tac. A. 13, 41:quae (terra) magnā ex parte cingitur fluctibus, speciem insulae praebet, etc.,
Curt. 3, 1, 13; 8, 10, 23; Ov A. A. 2, 469: cingitur insula tribus millibus passuum, i.e. has a circuit of, etc., Plin. 6, 12, 13, § 32.— Poet.:cinxerunt aethera nimbi,
covered, Verg. A. 5, 13:medium diem cinxere tenebrae,
Sen. Herc. Fur. 939.— Trop.;diligentius urbem religione quam ipsis moenibus cingitis,
fortify, Cic. N. D. 3, 40, 94.—In milit. lang., to surround a place or army for defence or in a hostile manner, to fortify, to invest, be set, besiege:5.coronā militum cincta urbs,
Liv. 7, 27, 7: castra vallo, id 7, 39, 8 equites cornua cinxere. covered, id. 23, 29, 3:ultimum agmen validā manu,
to cover, Curt. 4, 13, 30:urbem obsidione,
to besieye, Verg. A. 3, 52;dextera cingitur amni,
id. ib. 9, 469:(hostem) stationibus in modum obsidii,
Tac. A. 6, 34:cingi ab armis hostium,
Ov. P. 2, 8, 69; Tib. 2, 3, 37, Prop. 3 (4), 3, 42.—Trop Sicilia multis undique cincta persons. Cio. Imp. Pomp 11, 30.—To escort, to accompany inermi item regi praetor Achaeorum et unus ex purpuratis latus cingebant, Liv 32, 39, 8:C.dum latus sancti cingit tibi turba senatus, Ov P. 4, 9, 17: nec noscitur ulli, Agminibus comitum qui mode cinctus erat,
id. Tr. 1, 5, 30:cincta virgo matrum catervā, id M. 12, 216, Vell 2, 14, 1,
Tac. A. 1, 77;Sil 4, 448,
Claud. Rapt. Pros. 2, 322 —To peel off the bark around:cingere est deglabrare,
Dig. 47, 7, 6 Pr, cf. Plin 17, 24, 37, § 234 sqq.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Русский